Vanmorgen liep ik als een onrustige hond door de kamer. In de stoel, uit de stoel. Kijkend door het voorraam, en ook nog eens door het achterraam. Bah! Wat een wind en regen! Er stond een lange duurloop op mijn schema. 30km. Schoorl had ik laten schieten, maar ik zou wel 30 gaan lopen. Gewoon recht toe recht aan door de polder.
Ik keek nog even naar buienradar. Deed toch maar mijn hardloopsokken en hardloopbroek aan. Keek voor de zoveelste keer naar buiten. Het zag er verre van aanlokkelijk uit. Uiteindelijk vermande ik me,. Zei tegen Lia dat ik voor slechts 25km zou gaan. Beter dan niets. En onder deze omstandigheden meer dan genoeg.
De mouw van mijn nieuwe jasje bedekte mijn horloge. Dat moest maar zo blijven. Snelheid was even geen item en zeker niet goed aan te sturen met deze wind. Meteen op de Aagtendijk kreeg ik de wind dan ook vol in het gezicht. Het zou zo blijven tot pontje Buitenhuizen. Toch, binnen een km had ik er al spijt van die 25km te hebben opgenoemd. Ik liep heerlijk! Ondanks die wind en regen. Een lach kon ik niet onderdrukken. Bij het pontje nam mijn route een draai richting Nauerna en ik verwachtte eigenlijk wind in de rug te krijgen. Geen idee wat er met die wind aan de hand was maar kennelijk was deze aan het draaien. In elk geval had ik er geen gemak van. Dan maar niet. Nog steeds liep ik erg lekker. Even voor Nauerna boog ik linksaf richting Assendelft. En warempel; windje mee! Ik genoot met volle teugen.
Gniffelend bedacht ik me dat menigeen thuis zat te mokken, een zoveelste peuk zou opsteken en nog even narrelig naar buiten zou kijken. En ik liep daar, lachend!
De Dorpsstraat van Assendelft, één van de langste van Nederland, is mooi. Maar als hardloper was ik blij het bordje van de manege te zien. Dat betekende weer een straatje zonder stoepjes en weinig of geen verkeer. Nog even had ik wind mee. Ook op de Genieweg. En toen vonden de elementen het weer hoognodig om tegengas te geven. Nou ze deden hun best maar! In plaats van de route in te korten liep ik nog een stukje door en sloeg later linksaf, definitief naar huis toe. De laatste 4km nog even echt goed de wind tegen. Het lachen verging me even maar ik dacht tegelijker tijd aan enkele personen die zo graag zouden willen rennen maar het even niet kunnen. Vooruit, voor hen probeerde ik toch nog wat aan te zetten. Alsjeblieft Michel, een km voor jou, en hatsikidee Johan, jij ook een km en oh ja Ted, voor hem moest ook nog even volhouden…
Een werd dus een langzame duurloop. De laatste van dit jaar. En wat ben ik blij dat ik ben gegaan!!
Read Full Post »
martinvannoort 