Vorig jaar 100 deelnemers, dit jaar 6000 deelnemers. Een loop die ik zelf niet zo snel zou uitzoeken, maar mijn ‘oude’ loopmaat Bart vroeg mij mee. Op zijn verjaardag (en die van Cruijff) een loop over 14 km. Bart loopt niet veel meer, maar zo nu en dan pikt hij weer aan op de dinsdag, en zelfs onlangs een keer in de duinen op zaterdagochtend.
We parkeerden in de garage onder de arena en vandaar gingen we met de metro naar het Olympisch stadion. Het was erg fris. Zeg maar koud. Ik had een onder shirt aan, een shirt met lange mouwen en daaroverheen het bij de loop horende Cruijffshirt. En ik hield het allemaal aan. Wachtend op de start stonden we te vernikkelen!
En we waren maar wat blij dat we om 20.14 uur aan die 14 km konden beginnen. Ik moet heel eerlijk bekennen dat ik het een erg leuke loop vond. Een mooie route met zo nu en dan ansichtkaart waardige plaatjes om ons heen. Punten in Amsterdam die ik absoluut niet kende. Beginnend bij het Olympisch stadion, langs, voor JC memorablele plekken, naar de, jawel Johan Cruijff Arena!
Bart wilde mij graag als loopmaatje mee. We hebben in het verleden regelmatig samen gelopen. Lachend, pratend zwijgend. Kon allemaal. Gewoon de juiste maatjes. Geen zin, of zat het even tegen, dan nog stond Bart voor de deur. “Ga je mee?” Of ik toeterde bij hem voor de deur..”instappen, we gaan lopen”
Doordat hij niet veel meer loopt was het voor hem zelf duidelijk dat hij iemand nodig zou hebben die hem door die 14 km zou loodsen. Tot een km of 10 of 11 zou het wel lukken maar daarna….Zo zou het ook lopen. Bart kreeg het zwaar. Maar Bart is een bikkel, een doordouwer. Af en toe kreeg ik een snauw dat ik niet zo hard moest lopen. Hij moest eigenlijk afwateren maar dat kon ie vergeten. Op mijn beurt siste ik hem toe dat ie moest doorlopen.
Die finish! Wat een belevenis is dat. Een mooie verlichtte Arena, uhh Johan Cruijff Arena, echt, zelfs voor mij, een kippenvelmomentje! In die arena finishen is net zo uniek als starten in het Oplympisch stadion tijdens de marathon, of van de boot af starten bij de Texel Halvemarathon. Gewoon heel bijzonder!
Met een stralende Bart onder die finishboog door. Het was een prachtige avond. En de kou was ook weg 😉
martinvannoort 